‘Cookies’ onthouden, naar mijn weten, mijn interesses, zoek geschiedenis etc. zodat ik vervolgens meer gelijke relevante artikelen en dergelijke kan zien. ‘The law of attraction’ werkt ook ongeveer zo, waar ik mijn aandacht op focus, kom ik overal tegen. En soms lijkt het juist andersom, dan zie ik overal ‘signs’ of heeft iedereen het over hetzelfde en bedenk ik me dat ik daar ook op wil focussen. Ik ben ervan overtuigd dat alles met elkaar is verbonden en dus ook aantrekkingskracht, push & pull factoren, zeker aanwezig zijn. Toch kan ik maar moeilijk bevatten hoeweinig/hoeveel IK nou echt invloed heb op mijn eigen interesses en focus. Een soort van machteloosheid tegenover alle prikkels die ik in het dagelijks leven ontvang, in realiteit en virtuele realiteit.

Onze maatschappij is mede gevormd door het prikkelen van bepaald gedrag in personen. Foucault verklaarde de werkwijze van onze maatschappij d.m.v. de Panopticon; een gevangenis met een centrale toren vanwaar alle cellen zichtbaar zijn voor de bewakers, maar de gevangenen kunnen nooit zien of er een bewaker in de toren aanwezig is. Het gevolg hiervan is dat de gevangenen, onwetend over controle, zich constant blijven gedragen. Dit is gelijk aan het idee van ‘big brother is watching you’. Naast big brother bestaat onze maatschappij uit enorm veel instituten waarbij een sociale controle wordt uitgeoefend. Bijv. op school, er zijn regels om je aan te houden, klasgenootjes en leraren die een mening vormen over jou en jij over hen enz. Aandacht krijgen is cruciaal voor een mens en dus vormen we passend gedrag (of juist niet wanneer dat aandacht oplevert). We worden constant beïnvloed door alle prikkels en langzaam gestuurd naar bepaalde interesses, activiteiten, meningen enz.

We leven dan ook in een consumentenmaatschappij. ‘The desire never survives the satisfaction’ en dus moet er altijd een nieuwe desire/wens/lust gecreëerd worden. Hoe? Doormiddel van merken, een naam maken. Reclames & propaganda gaan al jaren mee als middel om een naam te maken. Mooie afbeeldingen, pakkende slogans enz. prikkelen ons brein. Nieuwsgierigheid, een goede deal het is allemaal deel van de lust creëren en het stimuleren tot consumeren. Ik vraag me soms af of mijn idee van bijv. mooie schoenen van mezelf komt, of ‘toevallig’ is ontstaan door een lijn van (door cookies geselecteerde) reclames.

Ik heb vandaag een documentaire gekeken; The Social Dilemma. Een echte aanrader en zeker food for thought. Wat ik er vooral uithaalde is dat cookies er eigenlijk niet zijn om mijn interesses te steunen, maar vooral om mijn aandacht zo lang mogelijk bij mijn scherm te houden. In andere woorden, om mijn brein zo te prikkelen, gebaseerd mijn online footprint, dat ik in de virtuele wereld blijf en getriggerd word om terug te komen. Deze manier van het ‘manipuleren’ van aandacht bestaat allang. Alleen nu is het interactief, non-stop, altijd aanwezig.

In de tekst ‘How to brand nations, cities and destinations’ wordt uitgelegd dat het ultieme doel, van branding, is om in een focus groep consumenten collectieve betekenis te geven aan een ‘idee/image’ van het product. Dit proces is (of was) enorm ingewikkeld en gebeurt door eindeloos veel kleine prikkels te creëren, die ons brein dan weer aan elkaar verbindt, en zo een hopelijk positief beeld vormt van het bepaalde product. Social media, volgens de documentaire, heeft dit moeilijke proces veranderd in een succesvolle toegankelijke commerciële markt. Door middel van cookies, weet men namelijk precies de focus groep te selecteren en vervolgens de juiste ‘images’ weer te geven in hen feed.

Het collectieve idee dat binnen de focus groep ontstaat via de images die zijn weergegeven over een product, is eenzijdig. Cookies zorgen hiervoor omdat dit via een algoritme verloopt dat niet is ingesteld om alle kanten van het verhaal te laten zien, slechts de kanten waar jij interesse in toont. Het gevolg hiervan, wanneer men hier niet bewust van is, is separatie. Ieder heeft zijn eigen denkkader en zijn eigen waarheden, de image is de enige waarheid voor een persoon. En dit wordt bevestigd in de onlinewereld die eenzijdig beeld geeft. ‘DE’ waarheid is ontastbaar.

Wat als er geen waarheid is?
Wat als je de ander ontvangt zonder goed of fout?
Waar ben jij je nog niet bewust van rondom social media?

De documentaire en alle teksten die ik momenteel lees rondom toerisme en consumeren zetten me enorm aan het denken. Met deze blog wil ik vooral mijn eerste gedachten gangen delen en wie weet jullie bewustzijn prikkelen. Amazed by the world is hoe ik me nu voel, maar wel een nogal angstige verwondering door de wereld.

Hoe leef ik mijn beste leven uit de Matrix in realiteit?
Als ik me bewust ben van prikkels van buitenaf, wat heb ik nodig om mijn echte interesses te vinden/te volgen?
Wat als het helemaal okay is om enorm beïnvloed te worden door mijn omgeving, virtueel en reëel?