Zomaar deel zijn van MCC

Pas nadat er 4 Nederlandse mannen op kantoor op bezoek kwamen, kreeg ik pas een beter beeld bij wat de organisatie eigenlijk doet voor de Nepalese jeugd. Suraj heeft ons het hele verhaal verteld waarom hun werk zo belangrijk is en een blijvende impact heeft. Suraj zelf heeft deel genomen aan een QuestTrek afkomstig uit een jeugdhuis van een van de partnerorganisaties. Bekijk zijn verhaal hier: https://youtu.be/kfdJCMeqBcs . De jeugd is niet zielig of moet medelijden hebben, maar hun achtergrond en toekomst is niet eenvoudig.

Suraj begon met uit te leggen waar de meeste jongeren vandaan komen. MCC werkt met verschillende partnerorganisaties. Deze zijn allemaal gescreend en zorgvuldig gekozen. Het is belangrijk dat de maatschappelijk werkers betrokken zijn bij de jongeren uit hun organisatie. De organisaties moeten ook zorgen voor onderwijs, fatsoenlijke huisvesting, voeding en ze moeten vrij zijn van overtredingen en rechtszaken.  Wanneer dit allemaal in orde is, neemt het team van MCC contact op met de organisatie en de jeugd om te kijken of er jongeren in aanmerking komen voor de QuestTrek en of dit zou passen in het programma van de organisatie zelf. De jongeren in deze huizen komen niet uit de gemakkelijkste achtergrond. Suraj legde uit dat veel ouders hebben verloren tijdens de burgeroorlog. Sommigen verloren hun beide ouders, anderen verloren bijvoorbeeld hun vader waardoor hun moeder met te weinig tijd en geld achterblijft om goed voor haar kind (eren) te zorgen. Een deel van de jeugd komt uit gezinnen waar er economisch niet genoeg welvaart is om goede zorg te faciliteren, zij hebben vaak wel nog beide ouders.

De jeugdhuizen waarmee ze werken zijn geen slechte plekken. Ze zorgen heel goed voor de jeugd en de meeste bieden zelfs beter onderwijs, privé, dan het openbare onderwijs dat vrijelijk door de overheid wordt gegeven, en meestal niet zo goed is. Sommige partnerorganisaties die met MCC werken, bieden zelfs tot een bacheloropleiding de mogelijkheid om te studeren. Tijdens hun verblijf in deze huizen leren de jongeren echter niet alles. Als ze oud genoeg zijn om te vertrekken, is er een grote kloof tussen het leven in een jeugdhuis en de ‘echte’ samenleving. De Nepalese samenleving is gebouwd op relaties. Relaties binnen familie, met vrienden en netwerken met collega’s zijn erg belangrijk. Als bijvoorbeeld iemand alleen op zoek is naar een appartement, in plaats van met zijn gezin, zullen de meeste verhuurders hen niet meenemen. Ook is het in Nepal heel gebruikelijk om advies te vragen aan je contacten. Suraj legde uit: ‘Als ik wat geld zou hebben, zou ik mijn ouders vragen wat ik ermee zou moeten doen, mijn vrienden en misschien mijn collega’. Voor de jeugd kan het moeilijk zijn om dan uiteindelijk een besluit te nemen, of om te weten naar wie ze moeten luisteren. Ze hebben ook geleefd in een vrij gesloten gemeenschap die niet de samenleving vertegenwoordigt. Sommigen hebben geen connectie of goede connectie met hun familie of hun familiecultuur en anderen weten niet hoe ze nieuwe sociale contacten moeten leggen. Daarnaast worstelen de meeste jongeren met hun verleden. Ze vertellen zichzelf het verhaal, dat misschien ook gekoppeld is aan het oude maar gewortelde kastenstelsel, dat ze vanwege hun achtergrond niet waardig zijn.

Deze kloof, dit verhaal, dit is waar MCC in springt. Tijdens de QuestTrek leren de jongeren om onafhankelijke individuen te zijn, terwijl ze tegelijkertijd de collectiviteit eren van de Nepalese maatschappij. Ze leren hoe ze uit het verleden kunnen stappen en kijken naar een toekomst die zij zelf willen. Relaties opbouwen, uit de comfortzone stappen en naar anderen luisteren, maar uiteindelijk zichzelf leiden. Ze leren zelfliefde en waarde. Na de QuestTrek gaan de jongeren naar het QuestTribe-programma dat zich over een jaar uitstrekt. Gedurende dit jaar zullen ze 6 trainingsdagen bijwonen met hands-on tools en oefening en individuele coaching om hen te ondersteunen in hun nieuwe inzichten en toekomstplannen na de trek.

De impact van het programma van MCC is ongelooflijk. De jeugd krijgt zoveel nieuwe inzichten en stapt in de empowered en verbonden samenleving. Ze zullen hard werken, hun talenten en dromen volgen. Naast de impact die ze hebben op wat ze doen, zullen ze waarschijnlijk ook anderen inspireren. Persoonlijk leiderschap is iets geweldigs voor alle mensen. De jeugd is de toekomst toch? Stel je voor wat ze zullen bereiken en wie ze zullen inspireren om hun authentieke zelf te zijn?!

Namaste