Zomaar een aap die de weg oversteekt

Heb je ooit een aap de weg zien oversteken?

Na mijn eerste ochtend op kantoor op maandag had ik de rest van de middag vrij om de stad een beetje verder te ontdekken. En dus gebruikte ik de Pathao-app, een soort uber, om een ​​motor-ritje te fixen naar Thamel, het backpackers centrum van Kathmandu. Verantwoordelijk en zelfbewust als ik ben, heb ik mijn manieren aangepast aan de Nepali en dus sprong ik zonder helm achterop de motor, zoals elke andere meerijder op de motoren hier. Het verkeer in Kathmandu is krankzinnig! De straten zijn gevuld met auto’s, minivans, bussen, vrachtwagens, fietsen en een miljoen motoren. Soms reden we snel en haalden we iedereen in om vervolgens opeens volledig stil te staan vast in het verkeer. Ik voelde me verrassend veilig en ook heel bewust dat één fout waarschijnlijk m’n dood zou beteken, maar soms moest je de skills van Nepali vertrouwen … toch? De motorrijders zijn verder wel heel goed, ik kan dat natuurlijk met zekerheid zeggen na die paar ritten in Kathmandu … uhuhm. Maar ze kunnen in iedergeval in deze verkeersomstandigheden rijden en ze passeren elkaar door de smalste openingen waarbij ze hun spiegels precies een millimeter afstand langs de andere sturen. Veilig en wel, ben ik dan ook afgezet in Thamel.

Ik zwierf een beetje rond door de drukke straten en ontmoette een reisagent van Asian Heritage om enkele ideeën voor mijn verblijf hier in Nepal te bespreken. Ik had nog nooit eerder in mijn leven zoveel outdoor-winkels samen gezien als in Thamel. Het toerisme in Nepal is echt gericht op de wandelaars en trekkers van het prachtige Himalaya gebergte. De volgende in de rij voor de meeste winkels in Thamel, zijn de bakkerijen. Ik had echt geen idee dat de mensen hier zo dol zijn op hun kleine bakkerijtjes. Thamel is bovendien gevuld met barretjes, clubs en ‘authentieke’ Nepalezen cadeauwinkels. Een leuke plek om te shoppen en wat te drinken, en als je op zoek bent naar drugs, is Thamel jouw plek! Ik denk dat ik minstens 5 keer ben benaderd ‘you buy marihuana ???’,  ik zei steeds netjes nee en ging verder met rond huppelen. Lekker dwalende door Thamel belandde ik in een grote straat waar ik toch even twee keer moest knipperen. Ik had toch echt alle marihuana afgewezen, maar ik stond te kijken naar een aap die de straat overstak via de elektriciteitdraden die er boven hingen. Godzijdank zag ik een andere man ook naar het fenomeen staren. Dit was natuurlijk compleet onverwacht en ik genoot van de gekkigheid. Ik weet dat dit een teken is dat wilde dieren uit hun natuurlijke habitat zijn verjaagd en in de stad leven onder slechtte en onnatuurlijke omstandigheden, ik zou dit heel graag veranderen. Ik meot alleen bekennen dat op dat moment ik niet anders kon doen dan genieten van het spotten van een aap. Mijn eerste aap in Nepal hihi.

Terug in Buddharooms had ik afgesporken met Sajna en Bikki, de eigenaren van het guesthouse. Ik mocht met hen mee naar de sportschool. De gym was onverwacht duur, duurder dan de gym in Nederland. Het was echter wel een prima sportschool, er was alles wat ik nodig had en als bonus een boksbal hihi.  Nog een groot, groot, groot pluspunt wat me bijna overtuigde om lid te worden, waren de warme douches en het stoombad. Ik hield me natuurlijk niet in met trainen (had ook geen vriendinnetjes bij om meer mee te kletsen dan te sporten) en hoewel ik het enige buitenlandse meisje daar was, viel het wel mee met hoe bekeken ik me voelde haha. Tevreden na het sporten en de warme douche liep ik in het donker alleen naar huis. Ik had zin om op straat te dansen terwijl ik naar mijn muziek luisterde en dat deed ik ook, kan gewoon in Nepal! Ik kwam veilig en gelukkig thuis en viel in slaap. De volgende dag zou ik officieel op kantoor beginnen, spannend !!!!!

Namaste

Ps. Ik ben bijna gewend om geen wc-papier in het toilet te gooien, maar om het in de prullenbak te gooien. Dit is echt een grote overwinning hahaha