Een tijdje geleden kwam ik een oude vriendin in Eindhoven tegen, enthusiast vertelde ik haar over al mijn plannen en mijn website met blogs. Ze zei meteen: “Ja, jij was altijd al bezig met schrijven” en ze herinnerde me aan mijn “geluks-momenten boekje” . In mijn geluks-momenten-boekje schreef ik (en schrijf ik soms nog) vele momenten van geluk, maar altijd in een bepaalde stijl. Elke nieuwe pagina begon met een mooie quote die ik uit een film of boek of waar dan ook heb opgepikt. En verder begint elk geluksmomentje met “zomaar…” omdat ik geloof dat geluksmomenten normaal en altijd zouden moeten zijn. Doordat ze me hieraan herinnerde bedacht ik dat ik het leuk vind om mijn blogs te beginnen met een quote of een geluks-moment.

Zomaar zittend in Café de Zwaan, kijkend naar tevreden mensen en mijn vrienden / collega’s die hun ding doen.

Ik wil ook even zeggen dat ik oorspronkelijk al mijn blogs in het Engels zal schrijven en van daaruit naar het Nederlands zal vertalen. Ik vind het Engels een heerlijke taal en omdat ik naar het buitenland ga reizen, wil ik dat mijn blogs toegankelijk zijn voor mijn internationale vrienden. Eerlijk gezegd vertaal ik voornamelijk mijn blogs naar het Nederlands, omdat mijn lieve oma alles ook wil lezen 😉.

En nu to the point, wat houd mij nu bezig? Ik heb mijn plannen voor Nepal al kort verteld, Mountain Child Care geïntroduceerd en jullie allemaal om geld gevraagd haha. Dat betekend niet dat ik stil zit en wacht op sponsering, in tegendeel. Op dit moment, 12 september 2019 16.40 uur, zit ik op mijn favoriete plek in Maastricht en mijn tweede thuis voor de laatste 7 jaar; Café de Zwaan. Deze maand en volgende maand kun je me hier bijna elke dag vinden want ik ga zoveel mogelijk werken om geld te verdienen. Daarnaast heb ik een andere baan aangenomen waarbij ik door heel Nederland reis om inspiratielessen op middelbare scholen te geven. Ik werk hard voor mijn geld en ik kies er ook voor dat ik genoeg leuke dingen tussen het werken door plan. Het geld dat ik verdien gaat naar mijn spaargeld voor het leven en reizen rond Nepal en later Australië.

Dus waarom, als ik zo hard werk en in staat ben om te reizen, vraag ik je om geld. Well… het geld dat ik vraag is 100% voor de QuestTrek van Mountain Child Care. Hoewel ik voor de organisatie zal werken zonder iets te verdienen tijdens mijn verblijf in Nepal, en betaal ik ook voor mijn eigen eten en leven (vandaar dat ik hard werk nu), de QuestTrek is een gescheiden traject dat ik zal volgen. Hiervoor vragen ze, hetzelfde wordt gevraagd van elke deelnemer uit Europa, om een ​​bepaald bedrag in te zamelen dat naar mijn eigen QuestTrek gaat en ook naar dat van een Nepalese straatjongere. Het gaat hier meer om het betrekken van mensen bij dit prachtige traject en hun projecten dan om het vragen van geld. Door me op een andere manier geld te laten verdienen dan gewoon werken, daagt MCC me uit om mijn talenten te gebruiken. Door me te sponsoren, help je een Nepalees met het opbouwen van zijn toekomst, je helpt de organisatie en je daagt mij uit omdat ik een workshop beloof aan al mijn sponsors wanneer ik terugkom uit Nepal.

Ik kijk er naar uit om mijn ervaringen met jullie te delen en mijn sponsors uit te nodigen voor de workshop. Ik vind het leuk om voor een groep te staan ​​en mensen te inspireren tot nieuwe inzichten. Door een workshop te geven, die ik zelf zal creëren, daag ik mezelf uit en hopelijk geef ik iets zinvols terug aan al mijn sponsors. Ook zal ik in Nepal op de trainingsdagen met het lokale team werken, zoals ik in het bericht “Een vraag aan jullie” heb uitgelegd. Het werken in Nepal is ver buiten mijn comfortzone en ook een geweldige kans .

Ik hoop dat je op de hoogte blijft en geniet van mijn blogs over how the world amazes me en hoe ik Nepal, de cultuur, de organisatie en mijn eigen reis ervaar. Aarzel niet om commentaar te geven of vragen te stellen en mijn blogs te delen en te volgen!